81. Anna Sokalska – Wiedźma. Opowieści z Wieloświata (Teina)

11:58

81. Anna Sokalska – Wiedźma. Opowieści z Wieloświata (Teina)

O Wiedźmie Anny Sokalskiej usłyszałam od Niedoskonałej, której ten tytuł rzucił się w oczy między innymi dlatego, że jeden ze swoich projektów zatytułowałam tak samo. Swego czasu książka była dostępna na czytampierwszy.pl i wówczas żadna z nas nie sięgnęła po tę pozycję. Dzisiaj biję się w pierś i przyznaję z wielkim wstydem – to była zła decyzja.

Ten świat to świat żywych. Możemy go nazywać Żywoświatem lub Doczesnością. Świat, z którego ona uciekła to Międzyświat, Przejście, Czyściec. Krótko mówiąc, dusze zmarłych zyskują w nim czas na ochłonięcie po śmierci. Większość z nich przechodzi dalej do Zaświatów. (...).
Jeśli zaś chodzi o Zaświaty, dzielą się na Zaświat Anielski i Zaświat Demoniczny, które możecie też w uproszczeniu nazwać chrześcijańskim Niebiem i Piekłem. (...).
Czasami niektóre układy gwiazd sprawiają, że równowaga między światami ulega zachwianiu. Upadłe Istoty, po waszemu demony albo diabły, wykorzystują to i próbują zagarnąć dla siebie jak najwięcej Zaświata niebieskiego albo przedostać się do świata żywych.

Pierwsza część prologu przedstawia nam Jasną – wiedźmę żyjącą za panowania synów Kazimierza Jagiellończyka. Z powodu swych nienaturalnych talentów dziewczyna wzbudza niechęć u mieszkańców swej wioski, a jedyną bliską jej osobą jest starsza siostra, Mira. Obie ratują zagubionego dziedzica ich pana, nieświadome, do jakiej tragedii on doprowadzi. W wyniku następnych wydarzeń Jasna zostaje przeklęta i nie może korzystać ze swojej mocy, zaś przyjazne bóstwo sprawia, iż dziewczyna zapada w długi sen.

W drugiej części prologu poznajemy Ninę – współczesną studentkę, która umiera w wyniku wypadku samochodowego. Dziewczyna trafia do Międzyświata – wymiaru przenikającego się z naszym, lecz dla nas niewidocznym. By ratować życie starego znajomego, Dawida, Nina oszukuje system, a później – wykorzystując wyrwę między naszym a jej światem – ponownie staje się śmiertelniczką.

Książkę czyta się niezwykle szybko. Nawet nie zauważyłam, kiedy znalazłam się w połowie lektury. Oczywiście, nie jest ona pozbawiona błędów. W niektórych miejscach dostajemy długie, ciągnące się stronami akapity, w których się po pewnym czasie gubiłam i musiałam wszystko czytać od nowa – a to, nie ukrywajmy, denerwuje chyba każdego. Autorka także stosuje skrócony opis losów postaci niż przedstawienie nam tych wydarzeń – o ile w prologu rozumiałam ten skrót w odniesieniu do okresu dorastania Jasnej, to w końcowych rozdziałach już powodowało uczucie rozczarowania i niedosytu.

Inna sprawa to rozdziały – jest ich osiem plus dwie części prologu (które zajmują około jedną czwartą książki) i epilog. Z tego powodu, gdy musiałam przerywać lekturę, czasem trudno było mi ponownie odnaleźć stronę, na której skończyłam.

Zdjęcia; Niedoskonała

Z bohaterów najbardziej uwielbiam Szaraka, który z powodu braków kadrowych musiał zostać Aniołem Śmierci. Widać, że nie polubił nowej roboty, ale nie narzeka, tylko wypełnia rozkazy z góry. Z powodu swojego zaangażowania w sprawę Jasnej przypomina mi połączenie moich braci (z wykluczeniem negatywnych cech), co może być powodem mojej sympatii do niego. Przyznaję jednak, że z początku za nim nie przepadałam.

Odwrotnie sytuacja ma się z Niną. Trudno mi było jej nie polubić, ale po pewnej akcji straciłam większość mojej sympatii do niej. W tej postaci nadal lubię jej szekspirowski tragizm, który musiał się zakończyć dla naszych bohaterów tak, a nie inaczej.

W przeciwieństwie do dwóch powyższych bohaterów Jasna nie zmieniała swojego miejsca w rankingu. Chętnie przeczytałabym powieść tylko o niej, zwłaszcza w jej oryginalnych czasach, gdyby nie zapadła w swój wieloletni sen. O ile jej przemiana jest bardzo ciekawa, to biorąc pod uwagę czas akcji, uważam ją za zbyt szybką. 

Podsumowując, uważam Wiedźmę za dobrą książkę. Ma swoje wady, aczkolwiek nikt ani nic nie jest idealne, zatem można je wybaczyć. 

Ponieważ w moim posiadaniu jest także i Żertwa, czyli drugi tom Opowieści z Wieloświata, możecie się spodziewać recenzji i tej pozycji. W międzyczasie będę czekać na trzecią część pt. Kuglarz, gdzie mam nadzieję ponownie spotkać się z Jasną i Szarakiem.