Która trylogia jest najlepsza? Wyniki

23:14

Która trylogia jest najlepsza? Wyniki

Witajcie w ten piękny wieczór! Miniony dzień był wprost idealny, aby wziąć książkę i zaszyć się gdzieś z jakaś dobrą książką, nieprawdaż? Mam nadzieję, iż to uczyniliście, a tymczasem zapraszam Was na wyniki pierwszej ankiety, która się tutaj pojawiła mianowicie: która trylogia jest najlepsza? Zebrałam chyba wszystkie trylogie jakie przeczytałam i wrzuciłam w ankietę. Mieliście głosować, która według Was najbardziej przypadła Wam do gustu. W ankiecie zostało oddanych dwadzieścia trzy głosów na trylogię oraz na drugie pytanie, z czego tylko jeden był przeciwko takim ankietom, co niezmiernie mnie cieszy, bowiem mamy pomysły na kolejne (Wy w komentarzach możecie podrzucać nam swoje, jeżeli macie ochotę). Nie przedłużając, zapraszam do zobaczenia wyników. Jak widzicie na screene najwięcej głosów, bo aż 30,4% zebrała "Trylogia Czarnego Maga" autorstwa Trudi Canavan. Drugie miejsce z wynikiem 26,1% wywalczyła sobie "Niezgodna" spod pióra Veronici Roth, natomiast trzecie 17,4% "Ja, Diablica" Katarzyny Bereniki Miszczuk. Wyniki mnie cieszą, ponieważ wszystkie trzy trylogie w miarę lubię, więc lekko będzie o nich pisać, przynajmniej taką mam nadzieję. Więc do dzieła!

1.  Trylogia "Czarnego Maga"

Powieść, a raczej trylogia autorstwa Trudi Canavan, jest jedną z tych, które bardziej lubiłam, do tego stopnia, że przez pewien czas hołubiłam ją bardziej niż mego ulubionego Pottera, co było wyczynem, ale mi  na szczęście przeszło. Na trylogię składają się "Gildia Magów", "Nowicjuszka" oraz "Wielki Mistrz". Główną bohaterką jest nastoletnia Sonea, pochodząca ze slumsów, jednak jak się okazuje, posiada potężną moc i zostaje przyjęta do Gildii Magów, gdzie szkolono ludzi o niezwykłych zdolnościach. Jest tylko jeden szczegół, który utrudnia życie bohaterce - do tej pory nikt, kto nie wywodził się z dobrze sytuowanej rodziny, nie został przyjęty do Gildii, dlatego też, dziewczyna musi radzić sobie z wieloma przeciwnościami i trudnościami, których przysparzają jej inni "wysoko urodzeni". W ksiażce przewijają się przerózne, barwne postacie, takie jak samotnik Dannyl, czy Wielki Mistrz Akkarin. Pojawia się wątek miłosny w relacji takiej, jak najbardziej lubi mój spaczony mózg, ale nie mówię konkretnie, coby zbytnio nie spojlerować (kiedyś koledze tak zrobiłam i do tej pory mi nie wybaczył), wiec nie mówię z  kim Sonea będzie. Powinnam chyba także ostrzec, że pojawia się wątek homoseksualny, choć to na dalszym planie, ale istnieje. Sama Trudi Canavan pisze raczej lekko i przyjemnie, przeczytałam sześć książek tej pani i z czystym sumieniem polecam jej twórczość, choć w moim odczuciu kontynuacja tej trylogii ("Zdrajcy") jest daleko w tyle za "Magiem", to jednak nie jest tragicznie. Nie żałuję, iż miałam styczność z tą serią.

Cytat: "Moc nic nie znaczy, jeśli mag ma przegniłe serce."

2. Trylogia "Niezgodna"

Czyli "Niezgodna", "Zbuntowana" i "Wierna", autorstwa Veronici Roth. Wydaje mi się, że to jest bardziej takie sience-fiction, z którym osobiście rzadko się spotykam i niezbyt przepadam. Jednak "Niezgodna" jest książką dość...hmm przyjemną. Znaczy, może nie cała trylogia. Czytając tom pierwszy, po który sięgnęłam po obejrzeniu fragmentu filmu, byłam naprawdę zachwycona wykreowanym światem, główną bohaterką, stylem pisania autorki i wszystkie inne ochy i achy. Irytowało mnie jedynie podobieństwo do "Igrzysk Śmierci", bo trzeba przyznać, jest strasznie rażące, ale byłam w stanie nad tym przeskoczyć, a Tris i Cztery byli o niebo lepsi niż Katniss i Peeta. Przebrnęłam również przez "Zbuntowaną" i zaczęłam "Wierną", jednak nie byłam w stanie jej skończyć i w zasadzie nadal nie znam zakończenia tej trylogii. Ale od początku. Główni bohaterowie to wyżej wspomniani Tris i Cztery. Cztery, prawdziwego imienia nie zdradzam, jest instruktorem nowicjuszy we frakcji Nieustraszonych. Tris natomiast w dniu wyboru wybrała te właśnie zgrupowanie. Każdy wcześniej przechodzi test przynależności, który dopasowuje go do jednej frakcji. Jednak nie naszą bohaterkę, bowiem ona  nadaje się zarówno do trzech frakcji - wymieniać nie będę, bo mogę popełnić błąd, a tego nie chcę. Dziewczyna jest Niezgodna, a takich się po prostu likwiduje i traktuje jako anomalię. Tris jest w ogromnym niebezpieczeństwie, tak samo jak i Cztery, który nie do końca jest "normalny" oraz inni Niezgodni, bowiem przywódczyni frakcji Eurydytów ma chore ambicje. Na tym zakończę. Ogólnie to dwa pierwsze tomy to takie bardziej lekkie powieści, przynajmniej w moim odczuciu, natomiast w trzecim jest dużo o nauce i genetyce. Choć lubię biologię, genetyki nie trawiłam odkąd pamiętam, więc być może to spowodowało, iż porzuciłam czytanie ostatniej części. Polecam jednak tą książkę fanom "Igrzysk" oraz tym, którzy lubują się w sf, bo w gruncie rzeczy ta trylogia ma jednak coś w sobie.

Cytat: "Prawda, jak dzikie zwierzę, jest zbyt silna, by pozostać w zamknięciu."

3. Trylogia " Ja, Diablica"

Na ten diabelsko-anielsko cykl autorstwa Katarzyny Bereniki Miszczuk składają się powieści "Ja, Diablica" ( recenzja tutaj), "Ja, Anielica", oraz "Ja, Potępiona". Jest to dość humorystyczny cykl, bym powiedziała, zawiera niezłe żarty sytuacyjne i tego typu wstawki. Główną bohaterką jest Wiktoria, która nagle umiera i trafia do Piekła zaraz po tym, jak diabeł Beleth wygrał targ o jej duszę. W kolejnych tomach nasza bohaterka trafia również do Nieba oraz do Tartaru (czyli gorsze niż Piekło). Przede wszystkim podziwiam autorkę za świetną kreację tak wielu bohaterów i stworzenie dość niekonwencjonalnych światów. Kto by się spodziewał, że Piekło, tak naprawdę niewiele rożni się od Nieba (to drugie jest po prostu bardziej ułożone i spokojne, natomiast Piekło to istne szaleństwo), a tym prawdziwym złem jest Tartar? Jak wspomniałam, postaci jest wiele, na przykład pojawiała się tam przemiła staruszka, której niestety nie pamiętam imienia, ale próbowała nawracać Piekło. Pojawiała się Kleopatra w roli Diablicy, pojawił się Hitler w Tartarze, pojawiła się Księżna z XVI wieku, która chciała zawładnąć światem, a nawet utworzyła swoje królestwo na Węgrzech, bodajże. Mnóstwo humoru, co bardzo lubię, lekki styl pisania autorki, dobra fabuła. I na dodatek literatura polska. Czego chcieć więcej? Dla mnie osobiście numer jeden tego zestawienia, choć fajnie, iż w Waszym głosowaniu trylogia uzyskała miejsce na podium. Po książkach pani Miszczuk miałam kaca książkowego, co nie często mi się zdarza. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam. A na koniec cytat, który wywołał u mnie mnóstwo śmiechu. kto miał styczność z Vistą, ten bez problemu go zrozumie :)

Cytat: "– A właśnie – podchwyciłam. – Bo legendy mówią, że można z tobą zagrać o życie. To prawda?Śmierć machnęła lekceważąco ręką.

– Tak, ale ja zawsze wygrywam. To znaczy, nie udało mi się tylko trzy razy… Jednak to i tak nieźle jak na tyle miliardów istnień, które stanęły u bram targu.

– A w jakie gry…eee… nie wiem, jak to powiedzieć, przegrałaś? – zapytałam zaciekawiona.

To mogła być przydatna informacja. Może dam radę podpowiedzieć Markowi, jaką grę powinien zacząć trenować!

– Ech… nie ma się czym chwalić… Pewien informatyk miał umrzeć. No i zagraliśmy, kto napisze lepszy program. Następnie oba po sobie wypuściliśmy na rynek.

Programowanie jako gra…? To mógł wymyślić tylko informatyk…

– I co się stało?

– On napisał XP, a ja Viste…

I tym humorystycznym akcentem kończę podsumowanie naszej pierwszej ankiety. Miałam krótko opisywać każdą z trylogii, a wyszło to, co widzicie, ale cóż xD. Mam nadzieję, że takie ankiety Wam się podobają, a w kolejnych będzie jeszcze więcej głosów, bo to przecież tak jakby 3 recenzje za jednym zamachem, nie? :)
Pozdrawiamy serdecznie!