Witajcie w ten pierwszy czerwcowy wieczór!
Dzisiaj przybywamy z wpisem innym, niż te, które pojawiły się tutaj do tej pory i mamy nadzieję, że zapoczątkuje on serię wspólnych wpisów, w których przy okazji przedstawimy Wam książki, bądź postacie na daną okoliczność. Dzisiaj Dzień Dziecka; my niestety już dawno ten okres mamy za sobą, jednak każda z nas zna parę wartościowych lektur, które młodsze osoby mogą przeczytać.
Syrena i pani Hancock autorstwa Imogen Hermes Gowar to powieść, którą zdecydowanie chciałam przeczytać, odkąd tylko o niej usłyszałam. Kiedy tylko kuzynka powiedziała mi, że jest na promocji, to wiedziałam, że muszę ją mieć — i tak też się stało. Jest to jedna z tych lektur, które najbardziej lubię czytać, jeszcze nie cegiełka, ale porządna wielostronicowa powieść, która porwie mnie na dłużej, niż na jeden, czy dwa wieczory. W Polsce pojawiła się pod koniec stycznia bieżącego roku, wydana nakładem Wydawnictwa Albatros. I wiecie co? Odwalili naprawdę kawał dobrej roboty.
Vox autorstwa Christiny Dalcher, w Polsce wydawany pod szyldem wydawnictwa Muza to powieść, która intrygowała mnie od momentu, gdy tylko o niej usłyszałam i wiedziałam, że prędzej, czy później muszę po nią sięgnąć. Dobra reklama zdecydowanie przywołała mnie do tej lektury.
Akcja dzieje się na terenach Stanów Zjednoczonych, gdzie rządzący państwem wdrożyli w życie nowy system oparty na tak zwanych dawnych zasadach. Wszelką władzę mieli mężczyźni, natomiast kobiety musiały się im bezwzględnie podporządkować. Co więcej, miały limit wypowiadanych słów — sto dziennie, a na ich rękach widniały specjalne liczniki z ładunkiem elektrycznym. To właśnie ten element, tak bardzo sprawił, że zapragnęłam przeczytać tę książkę, choć lubię także tematykę prześladowania kobiet.
Jakiś czas temu, znalazłam bardzo dobry serial o stalkerze, gdzie cała akcja, jest przedstawiona z jego perspektywy. Był naprawdę świetny, choć niestety utknęłam na czwartym odcinku i zostawiłam na kiedyś z powodu braku czasu. Wyjątkowo, nawet nie przyszło mi do głowy, aby sprawdzić, czy to przypadkiem nie jest utworzone na jakiejś piśmiennej historii, co było zdecydowanie w nie moim stylu, bo zazwyczaj to czynię.
Któregoś piątku, tak jak zawsze przeglądałam sobie internety, aż tu nagle z okładki książki zieje mi twarz głównego bohatera serialu z dopiskiem, iż premiera powieści będzie piętnastego maja. Z ust wyrywa mi się siarczyste słowo, no bo jak to tak?! Najpierw serial, potem książka? No coś tu jest nie halo! Oczywiście szybko to sprawdziłam i już wiem, że to tylko nowe wydanie, ale na moment serce mi niemal stanęło.
Pewnie już mówiłam to nie raz, ale jestem ogromną fanką Katarzyny Bereniki Miszczuk, a jej książki, to wręcz pochłaniam, choć niestety, jeszcze nie wszystkie przeczytałam. Mam za sobą Kwiat Paproci i serię o Wiktorii Biankowskiej, natomiast Obsesję, choć nie do końca wpasowującą się w moje gusta czytelnicze, chciałam przeczytać, odkąd tylko usłyszałam o premierze. Ostatnio wpadła mi w ręce ta powieść i już nie czekałam, a pochłonęłam ją za jednym zamachem, a potem od razu zabrałam się za część drugą, bo nie mogłam wytrzymać i odnalazłam pdfa w otchłaniach internetu.
Subskrybuj:
Posty (Atom)